Nâzım Hikmet, hastaneden çıkınca birkaç gün bir dostunun evinde misafir kaldı. Sonra annesinin Kadıköy'deki evine geçti. Burada kendisini ziyarete gittiğimiz zaman bizi zengin tablolarla bezenmiş geniş bir odaya aldılar. Oda bir resim sergisi haline getirilmişti. Nâzım'ın yanında 25 yaşlarında bir genç vardı. Bu genci ilk defa görüyorduk.Nâzım, yetiştirdiği öğrencisiyle övünen bir öğretmen gibi bu genci bize tanıttı:
'' İşte İbrahim Balaban... Şu gördüğünüz tabloların sahibi,'' dedi.
Bazı sahnelerin hafızaya kazınmışlığı vardır. Derinden, işlemişçesine...
Psikolojik durumuna göre o sahneyi itina ile bulur, duruma göre de yanına nevaleni alır, uzun süredir dinlemediğin bir şarkının eksikliğini hissetmiş de dinlemek için sabırsızlanıyormuşsun gibi bir hisle; açarsın ve koyulursun seyre...
DEVAMI İÇİN TIKLAYIN
